بغض من

جریان گرفت در ریه ات قحطی نفس

دستت دوباره در پی کپسول می دوید

تاول فقط به راه گلو زخم می زد و

شکر خدا که حنجره ات را نمی برید

           ***

دنبال قرص های تو از جا پریدم

دستم گرفت بر لب لیوان و آب ریخت

لبریز بود بغض درون نگاه من

یک دفعه بی مقدمه و بی حساب ریخت